Terimler özellikle önemlidir. Türk, Türkmen, Özbek, Kazak, Kırgız, Başkırt, Tatar, Azeri, Uygur gibi değişik ulusal toplumları oluşturan bizler, sesli iletişimde ilk duyuşta aramızda hemen anlaşamasak da, bir iki gün içinde, yapısı da işleyişi de sözcükleri de özdeş olan tek bir dilin ağızlarını konuştuğumuzun ayrımına varabiliyoruz. Bilimsel ya da teknik bir konuda nesne ve kavram adlarını terim olarak seçerken aramızda birbirimize danışmazsak, ana dillerimiz bir olsa da, bilim ve teknikte aramızda kolayca iletişim kuramayacağımız açıkça belli. Bu durumda işbirliği yapmada, ortak sorunlara ortak çözümler bulmada zorlanırız.

İnsanoğlunun toplam iletişiminde bilimsel ve teknik konuların göreli ağırlığı zaman içinde hep artmıştır, gelecekte de artarak gidecektir. Genel dilin sözcüklerini bireyler seçmez. Dillerimiz ortak olunca, aramızdaki ilişkilere bin yıl ara versek bile hemen hemen aynı dili konuştuğumuzu görüyoruz; bu ortaklık kolay kolay bozulmaz, sürer gider. Ama bilim terimlerimizi, bilim adamı dediğimiz bireylerimiz koyacakları için, aramızda iletişim ve eşgüdüm olmadan bunda birlik kendiliğinden doğmaz. Terimlerin doğru seçilmesi bu yüzden, bilimde teknikte, uygarlıkta gelişen, bu gelişmeyi özleyen toplumlarımız için özellikle çok önemli.

Aydın Köksal: Bilime, Bilişime ve Türkçeye Adanmış Bir Yaşam,
Feyziye Özberk, Kaynak Yayınları, İz Bırakanlar, 2014.